Grad-tvrdava, jugoistocno od lješkopoljskog sela Grbavci, na najnižoj od tri glavice istoimenog brda izmedu Morace i Maloga blata. Utvrdenje sa kiklopskim blokovima u temeljima staro je više hiljada godina. Zbog dominantnog položaja i mogucnosti kontrole znatnog dijela Skadarskog jezera i Zetske ravnice, odigrao je znacajnu ulogu u III Ilirsko-Rimskom ratu... U „Ljetopisu popa Dukljanina" navodi se da se dukljanski kralj Ðorde (unuk kralja Mihaila prvog dukljanskog-crnogorskog kralja, koji je stekao kraljevske insignije 1076 godine) polovinom XII vijeka utvrdio u kastelu Obolon. Vizantinci su ga opkolili, uhvatili i kao zatocenika poslali u Carigrad, de je i umro. Oblun ima ostatke dva dijela - "gornji" i "donji grad". U blizini su i nekolike ilirske mogile. Pravilan pravougaoni oblik sacuvanih ostataka utvrdenja, uprkos nepovoljnoj konfiguraciji terena, ukazuje da vjerovatno potice iz antickog, rimskog ili vizantijskog perioda. Dužina sacuvane severoistocne strane je oko 70 metara. Severozapadni i jugoistocni zid sacuvani su djelimicno, a jugozapadni zbog vertikalnih stijena vjerovatno nije ni postojao. Skoro u centru utvrdenja, na kamenitom platou, nalaze se ostaci jednobrodne crkve. Zanimljivo je da nema ostataka kula.