Open Map
Close Map
N
Projections and Nav Modes
  • Normal View
  • Fisheye View
  • Architectural View
  • Stereographic View
  • Little Planet View
  • Panini View
Click and Drag / QTVR mode
Поделитесь этой панорамой
For Non-Commercial Use Only
This panorama can be embedded into a non-commercial site at no charge. Подробнее
Do you agree to the Terms & Conditions?
For commercial use, связаться с нами
Embed this Panorama
ШиринаВысота
For Non-Commercial Use Only
For commercial use, связаться с нами
LICENSE MODAL

0 Likes

Seyhoun Art Gallery Nov 2015 Jean Pierre Brigaudiot Il Y A Tant De Chose A Dire 01
Tehran

حرف های زیادی برای گفتن است ...

آثاری که توسط  ژان پیر بریگودیو Jean-Pierre Brigaudiot در گالری سیحون ارائه شده، با استفاده از چهار عنصر هنری خطاطی، نقاشی،عکاسی، طرح و ویدیو خلق شده است.

فصل مشترک این آثار شعر است. آنهم شعر معاصری که فارغ از قواعد از پیش تعیین شده ، می تواند خود را با کلمات و یا بدون کلمات بیان نماید. چون  شعر است که  خود را از قید کلمات رها می سازد.

از تلاقیِ شعر با نقاشی،  اثر نقاشی به وجود می آید.هنگامیکه شعر به دیدار ویدیو می رود، سینما خلق می شود و از ملاقات شعر با عکس تصویر زاده می شود.

وقتی شعر از کلمات رها می شود، گهگاه با تکیه بر هندسه یا ریاضیاتی که مغایر ابعاد شاعرانه نیستند ، به شمارش ستاره ها و یا سیر در رویای ساختن دنیا می پردازد.

هنر ژان پیر بریگودیو مانند یک رویا ویا کوششی برای بیان و تشریح اشیا، چه آنهائی که دیده و چه آنهائی که حس و یا درک نمی شوند، می باشد.

اگر چه بریگودیو فارسی صحبت نمی کند، ولی با شعرِ ظاهر در تابلو، در عکس یا در ویدیو، آنچه در معرض دید واقع است را با آنچه قرار است شنیده شود،  بصورت واقعی تقسیم می کند:  نقاشی، نقش، سرود و یا زمزمه.     

گفتگوی شنیده نشده ای که وقتی به گوش می نشیند دیگر نشنیده نیست.

آثار بریگودیو همواره بدون حد و مرز بوده و پیوسته در خطر باز سازی، دوباره خوانی و تبدیل به اثری دیگر قرار دارد.

تاثیر پذیری آثار وی در حقیقت برنامه ریزی شده نیست بلکه به صورت طبیعی پدیدار می شود. چون زمان معنا و شکل هر چیز را تغییر می دهد.

«Il y a tant de chose à dire…»

Les œuvres que présente Brigaudiot à la galerie Seyhoun de Téhéran relèvent de cinq médiums : l’écriture, la peinture, la photographie, des dessins et la vidéo. Le dénominateur commun en est la poésie : une poésie contemporaine, libre de règles préalables, poésie avec des mots et poésie sans mots car ce qui est poésie sait se passer des mots. Cette poésie rencontre la peinture et se fait tableau, rencontre la vidéo et se fait cinéma, rencontre la photo et se fait image. Lorsqu’elle est poésie sans mots, elle compte vainement les étoiles ou rêve et bâtit le monde, s’appuyant quelquefois sur la géométrie et les mathématiques qui ne s’opposent pas à une dimension poétique. D’une certaine manière, l’œuvre de Brigaudiot est comme un rêve, une tentative de dire et exprimer les choses, celles qu’on voit, celles qu’on ressent, celles qu’on ne comprend pas.

Bien que Brigaudiot ne parle pas le farsi, le poème en tableau, en photo ou en vidéo est un véritable partage de ce qui se donne à voir comme de ce qui se donne à entendre : la peinture, le signe et le chant ou le murmure. Dialogue de sourds pas tellement sourds dès lors qu’on se met à l’écoute.

Les œuvres de Brigaudiot sont à jamais in-finies, toujours en danger d’être reprises, relues, transformées. Leur malléabilité n’est pourtant pas programmée, elle advient naturellement car le temps modifie le sens et les formes de toute chose.

نمایشگاه آثار " ژان پیر بریگودیو " با عنوان " حرفهای زیادی برای گفتن است " آبان 1394 گالری سیحون 

View More »

More About Tehran

Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.


It looks like you’re creating an order.
If you have any questions before you checkout, just let us know at info@360cities.net and we’ll get right back to you.